Dagje Amanohashidate

Op woensdagochtend liepen we opnieuw richting Kyoto station om Sebastiaan te ontmoeten. Vandaag was de bestemming: Amanohashidate, 1 van de 3 mooiste uitzichten in Japan. In Nederland had ik dit gezien op een site. Na enig gedoe rondom het treinkaartje van Sebastiaan liepen we even naar de top van het station, zie filmpje, en vervolgens namen we de trein. Beetje druk, want in Japan startte gisteren een lang weekend van feestdagen, de zogenaamde Golden week dus veel mensen gaan een aantal dagen naar huis of vakantiehuisje. Na 2,5 uur kwamen we aan en aten we een heerlijke lunch van rijst met rauwe vis. Het ligt aan de zee, dus vis volop natuurlijk. Vervolgens wandelden we over de "brug van de hemel", een natuurlijke verbinding tussen land met aan 2 kanten zee, zo'n 60 meter breed. Heerlijk wandelen, alleen krijg je nog niet z'n beeld hoe het er uit ziet van afstand. Daarvoor moet je naar de overkant, omhoog de berg op met een stoeltjeslift of kabelbaan. Wij namen de stoeltjeslift, wel continu je benen vooruit want het is berekend op Japanners... Bovenaan zie je pas echt hoe mooi het is. We namen een aantal selfies natuurlijk, en natuurlijk moesten wij ook even het bekijken tussen onze benen door, volgens het verhaal de mooiste manier om het te zien. Levert vooral hilarische plaatsjes op. Terug namen we een boot voor wel 4 euro (!) en liepen richting station om een kaartje voor Sebas voor de terugweg te kopen. Wij hadden een Railpass gekocht voor een aantal dagen, die bleek alleen op een klein stukje niet geldig. Na enig gedoe toch de trein gehaald. Maar er was daarvoor nog genoeg tijd om een winkel in te gaan, en eindelijk zag Dick een betaalbaar antiek theepotje. In Kyoto zijn ze niet te betalen, 600 euro was niets. Na enig onderhandelen met hulp van Sebastiaan ging de buit mee; een theepotje, een sake potje en 2 aardewerken kommetjes. Netjes in folie ingepakt gingen we richting station en rond 21 uur waren we weer op Kyoto station. Alweer een dag voorbij, de tijd vliegt.