Laatste dag : Ryogen-ji tempel en Ninjo castle

Vandaag​ alweer de laatste dag. We nemen de bus richting Ryogen-ji tempel, 1 van de tempels onderdeel van het Daikotu tempel complex, in totaal zijn er ongeveer 10 tempels. Iets te veel van het goeie... We willen graag de Nyogen-jin tempel zien, ook deze was te zien in een BBC documentaire over tuinen. Hier bevindt zich de kleinste Zentuin van Kyoto. Volgens de reisgids een rustige bestemming qua toerisme, een verademing. Na een half uurtje met de bus mogen we niet betalen, omdat de buschauffeur geen dagkaarten meer heeft, die moeten we in de volgende bus maar kopen. We bezoeken de tempel, prachtige rotstuinen waar je stil van wordt. Ernaast is een speciale tempel open, waar we ook doorheen wandelen. Helaas mocht je daarvan geen foto's binnen maken, ook al zo'n prachtige ruimte, heerlijk ruikend naar oud hout en bloemen. Aan het einde zit een monnik de tempelboeken te signeren, een ieder wacht geduldig op stoelen op zijn beurt. Het kost 1000 yen, 8 euro, duurder dan elders, maar hij maakt ook zijn eigen tekst voor een ieder en heeft er een persoonlijk verhaal bij, nog niet eerder gezien. Als ik aan de beurt ben, maakt hij ook voor mij een eigen tekst, ook in het Engels, en betalen mag ik niet. De tekst is vertaald in: Only once, once Only. Zal Sebas nog eens vragen of de Japanse tekst nog een andere betekenis heeft, geen idee. We lunchen vlakbij de tempel op een e-readers, het is ondertussen goed warm geworden (26 graden). Heerlijke koffie, Japanse soep en geweldige sandwiches met een overdaad aan sla, en voor ons allebei een mini kraanvogel. Genieten! We nemen de bus vervolgens richting Nijo' Castle, in de wetenschap dat het daar veel drukker zal zijn. Even schakelen na deze oase van rust. We hebben al eens voor dit kasteel gestaan vorig jaar, maar toen was het dicht die dag. We sluiten aan in de rij, valt mee hoe vlot het gaat. Eenmaal binnen even wennen aan al die mensen en de benauwdheid binnen. Ik moest de hele tijd eraan denken: blij dat het niet gelukt is destijds, want het was nu al benauwd binnen, laat staan als het 10 graden warmer is. Het is het kasteel van de eerste en de laatste Shogun als ik het goed begrepen heb, vooral leuk dat ze met levensgrote poppen hebben uitgebeeld hoe ze in een kamer werden ontvangen door de Shogun, op grote afstand natuurlijk. Buiten is er nog een enorme tuin en een gracht met karpers, waarvoor je vissenvoer kan koppen, leuk voor kinderen. Bij elkaar zijn we toch gauw 2 uur kwijt. We besluiten oog even naar ons hotel te gaan om ons op te frissen en bij te komen van EUR wandelen en de warmte, vanavond eten we nog met Sebastiaan in de stads in de mooie wijk Gion en nemen we afscheid van de stad en Sebastiaan. Wordt het weer wekelijks Skypen, zal wel weer even wennen zijn.